Filistin Röportajları | 3. Latin Amerika’dan Gazze’ye bakmak

Sao Paulo Üniversitesi’nde çağdaş Arap tarihi profesörü Arlene Clemesha, İsrail saldırıları altındaki Filistin halkının Latin Amerika tarihiyle bağları ve güneyin Gazze ile ilişkilerine dair ntv.com.tr’nin sorularını yanıtladı.

Latin Amerika’nın Filistin halkıyla gösterdiği dayanışma, 7 Ekim’den sonra çok daha iradeli bir hal aldı. İsrail’i soykırımla suçlayan bölge liderleri, Gazze için en yüksek sesi çıkaran politik figürler arasında dikkat çekti. Filistin özgürlük hareketi ile Güney Amerika’nın mücadele tarihinin sıkı bağları, İsrail saldırıları karşısında yeniden güçlenirken, Sao Paulo Üniversitesi’nde çağdaş Arap tarihi profesörü Arlene Clemesha, güneyden Gazze’ye bakışı ntv.com.tr’ye anlattı.

1- Güney Amerika ülkeleri Filistinlilerle dayanışma konusunda diğer birçok ülkeden daha fazla irade gösterdi. Bölgenin, özellikle de solcu başkanlar tarafından yönetilen Brezilya ve Kolombiya’nın, İsrail’e karşı kararlı duruşunu nasıl değerlendirmeliyiz? Bunun tarihsel arka planında ne yatıyor? Güney Amerika’daki demokratik emek güçleri ile Filistin ulusal hareketi arasında tarihi bağlar var. 1980’lerin başında Sao Paulo’da askeri diktatörlüğe karşı düzenlenen çok büyük ve tarihi gösterilerde Filistin bayrağı dalgalanıyordu. 1980’lerdeki bu yeniden demokratikleşme mücadelelerinden bu yana, Brezilya’daki Filistin direnişinin temsilcilerinden oluşan küçük gruplar, MST (Topraksız İşçiler Hareketi) ve İşçi Partisi gibi, Brezilya’nın ana toplumsal hareketleriyle bağlar kurdu. Aslında bugün Latin Amerika’nın neredeyse tamamında sosyal demokrat partilerle aşırı sağcı partiler arasında, Filistin’e daha yakın olan demokratik güçler ile Siyonizm, Evanjelik Siyonizm ve İsrail’e çok yakın olan sağcı gruplar arasında bir bölünme söz konusu. Bu durum Brezilya, Kolombiya ve Şili’nin farklı adımlar atmasını ve Filistin’e farklı derecelerde destek verirken, Arjantin’in radikal bir şekilde Siyonizm ile aynı çizgide olmasını açıklıyor. Güçlü bir aşırı sağın ortaya çıktığı tüm Latin Amerika ülkelerinde bu gruplar İsrail’i destekliyor ve Evanjelik hareketler ve Evanjelik Siyonizm ile güçlü bağları bulunuyor. Sosyal-demokrat güçler Filistin’i destekleme, ırk ayrımına karşı çıkma ve iki devletli bir çözümden ya da tarihi Filistin’de yaşayan herkes için insan hakları fikrinden yana olma eğiliminde.

“LULA MUHAFAZAKARLARIN BASKISINI REDDETTİ” 7 Ekim’den bu yana Brezilya’nın İsrail silahlı kuvvetleri tarafından gerçekleştirilmekte olan soykırımı kınaması birkaç önemli eylemle somutlaştı. İlk olarak, 7 Ekim Hamas saldırısı gerçekleştiğinde, Başkan Lula, saldırıyı terörist olarak nitelendirdi ve aynı bildiride terörizmi “tüm biçimleriyle” kınadı. Ana akım medyanın ve Brezilya’daki muhafazakar liderlerin Hamas’ı terörist olarak sınıflandırması yönündeki yoğun baskısına rağmen bunu yapmayı reddetti ve her seferinde Brezilya’nın grupları terörist olarak sınıflandırmak gibi bir politikası olmadığını, BM sınıflandırmalarını takip ettiğini açıkladı. Bunun ardından Lula, aylarca Gazze’de çoğunlukla çocuk ve kadınlara yönelik katliamı kınamaya devam etti ve İsrail saldırısını soykırım olarak nitelendirdi. Kasım ayında, İsrail’in Gazze’yi boşaltmak ya da halkı Mısır’a sürmek amacıyla bombaladığını belirtti ve kınama açıklamalarına devam ederken, Brezilya Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nde (BMGK) Gazze’ye yönelik saldırıların sona erdirilmesini talep eden iki farklı kararı onaylamaya çalıştı. Ancak bir sonraki önemli hamlenin gerçekleşmesi birkaç ay aldı. Brezilya nihayet 10 Ocak’ta Güney Afrika’nın İsrail’e karşı Uluslararası Adalet Divanı’nda (UAD) açtığı soykırım davasına destek verdiğini açıkladı. Bu, UAD duruşmasının başlamasından sadece bir gün önce, 11 Ocak’ta gerçekleşti. Aynı zamanda Lula hükümeti, aşırı sağcı eski başkan Bolsonaro’nun görev süresi boyunca İsrail ile imzaladığı tüm askeri sözleşmeleri askıya alacağını ilan etti. Ancak bu mevcut tüm sözleşmelerin sona ereceği anlamına gelmiyor. Yine de Lula’nın daha somut önlemler alma eğiliminde olduğunu gösteriyor ve Lula’nın Filistin’le ilgili tutumunun yeni bir yönü ve kesinlikle bugün yaşananların aşırı doğasından kaynaklanıyor.

SOSYAL-DEMOKRATLARLA SİYONİST-AŞIRI SAĞ KARŞI KARŞIYA Lula önceki başkanlık dönemlerinde Filistin’i her zaman yüksek sesle desteklemiş ve Brezilya, BM Genel Kurulu, UNHRC, UNESCO gibi uluslararası forumlarda Filistin lehine oy kullanmıştır. Ancak Lula daha önce hiçbir zaman askeri işbirliği de dahil olmak üzere sözleşmeleri askıya alacak tedbirler almamıştı. PT (İşçi Partisi) hükümetlerinin daha önce gittiği en ileri nokta, MERCOSUR’un (Güney Ortak Pazarı) 2007 yılında İsrail ile imzaladığı Serbest Ticaret Anlaşması’ndan yerleşim ürünlerini çıkarmak olmuştu. Son olarak, 18 Şubat’ta Afrika Birliği Zirvesi sırasında Lula, Netanyahu’nun eylemlerini İkinci Dünya Savaşı sırasında Hitler’in eylemleriyle karşılaştırdı. Dolayısıyla, 1960’lardan 1980’lere kadar farklı Latin Amerika ülkelerini yöneten askeri diktatörlüklere karşı verilen mücadelelerden doğan sosyal-demokrat güçler (hangi ülkeden bahsettiğimize bağlı olarak az ya da çok sol) ile diğer tarafta çoğunluğu yeni, siyasetteki Evanjelik hareketle bağlantılı ve son derece Siyonist olan aşırı sağcı partiler karşı karşıya gelmekte. Siyonizm ile ittifakları ideolojiktir ve savundukları muhafazakar, dini ve militarize görüşlere derinlemesine kök salmıştır.

2- 7 Ekim’den sonra bölgesel ilişkiler de tartışma konusu oldu. Ortadoğu’daki Arap ülkelerin hükümetlerinin ve halklarının Gazze konusunda anlaştıkları ve anlaşamadıkları noktalar nelerdir? Gazze bölgede neden bu kadar izole edildi? Filistin tarihsel olarak birçok Arap rejimi tarafından ihmal edildi. Ürdün 1947-48’de İsrail’le işbirliği yaparak ve Batı Şeria’yı ilhak ederek kendi çıkarlarını korumak için İsrail’e karşı savaşa girdi. Nasır’ın ölümünden sonra Mısır, İsrail ile Filistin halkının durumunu tamamen göz ardı eden ayrı bir barış anlaşması imzaladı. Daha yakın zamanda, İbrahim Anlaşmaları, aslında İsrail ile sahne arkasında ilişkileri olan ülkeler arasındaki ilişkilerin normalleşmesini sağladı ve Suudi Arabistan ile bir anlaşmayla sonuçlanabilir.

“DOĞAL GAZ REZERVLERİ TAM DA BURADA KEŞFEDİLDİ” Öte yandan Arap halklarının çoğunluğu, Filistinlilere yönelik tarihi baskıya karşı çok güçlü duygular besliyor ve dayanışmalarını farklı vesilelerle, kutlamalarla, futbol maçlarıyla, sinema ve edebiyatla vb. ifade ediyorlar. İsrail’in politikası sadece tarihi Filistin topraklarının tamamında Filistin halkına karşı ayrımcılık ve apartheid uygulamakla kalmadı, aynı zamanda Gazze’nin ayrıştırılması ve Gazze’nin bir istisna, izole edilecek ve Filistin’i hayal ederken dikkate alınmayacak bir toprak parçası olarak tanımlanmaya çalışılması anlamına da geldi. Ancak, doğal gaz rezervleri sadece yirmi yıl önce tam da bu bölgede keşfedilmişti ve İsrail’in Gazze’ye yönelik politika ve uygulamalarına daha yakından bakacak olursak, bunların bir istisna olmadığını, aslında test edilen ve Batı Şeria’ya karşı da uygulanmaya hazırlanan şeylere işaret ettiğini görürüz. Gazze, İsrail’in tüm Filistin’e yönelik politikalarının gittiği yönün somut bir örneği.

3- İran elbette Gazze’deki sürecin kilit ülkelerinden biri. Tahran yönetiminin İsrail’e karşı tutumunun yanı sıra Hamas ve Hizbullah ile ilişkileri açısından İran’ın mevcut pozisyonunu nasıl değerlendirebiliriz? Bununla birlikte İran ve İsrail arasındaki hava saldırılarında Ürdün’ün İsrail’le yan yana durması bize ne anlatıyor? İran 1979 İslam devriminden bu yana İsrail ile arasına mesafe koydu. İran hükümeti Filistin direnişini açıkça destekledi ve özellikle ABD’nin Irak’ı işgal ve istilasından sonra İran, Hizbullah (İsrail’in Güney Lübnan’ı işgali sırasında doğdu) ve Hamas da dahil olmak üzere bölgedeki direniş hareketleriyle bağlarını genişletti. Daha yakın zamanlarda, İran’ın da bir parçası olduğu, ekonomik olarak Çin’e yakın olan ve Filistin’e açıkça karşı olan ABD/AB pozisyonlarıyla uyumlu olmayan bir dizi ülkenin oluşumunu görebiliyoruz. Bu durum, bu ülkelerin (BRICS+ ülkelerinin birçoğunu içerir) Filistinlilerin haklarını savunmaya aktif ve güçlü bir şekilde dahil olacakları anlamına gelmez, ancak Kuzey Amerika ve AB’nin Filistin karşıtı politikalarını ve tutumlarını desteklemek için daha az baskı hissedecekleri anlamına gelir.

“SUUDİ HALKI İÇİN YÜKSEK BİR BEDELİ VAR” 4- ABD’nin İsrail’in ana müttefiki olduğunu biliyoruz. Gazze’de katliamlar devam ederken Suudi Arabistan’ın normalleşme için ABD ve İsrail ile sürdürdüğü diplomatik temaslar bize ne mesaj veriyor? Suudi Arabistan, İsrail ile yaşadığı normalleşme süreci (ABD tarafından desteklenen) ile hem BRI (Çin’in Kuşak ve Yol Girişimi) hem de IMEC (Hindistan-Ortadoğu-Avrupa koridoru) kapsamında kazandığı stratejik rol arasında bir tür denge kurmaya çalışıyor. IMEC, 7 Ekim saldırısından sadece birkaç hafta önce başlatıldı ve Hindistan, Birleşik Arap Emirlikleri, Suudi Arabistan, Ürdün ve İsrail’i, Çin’in BRI’sine karşı koymayı amaçlayan bir ekonomik ve altyapı koridorunda bir araya getiriyor. Bu arada Suudilerin ABD ve İsrail ile ittifakının, Gazze Şeridi’nde devam eden savaştan dolayı, İsrail’i eleştiren sosyal medya paylaşımları nedeniyle baskıya maruz kaldığı iddia edilen Suudi halkı için yüksek bir bedeli var.

“FİLİSTİNLİLER AVRUPA’NIN RIZASIYLA MÜLKSÜZLEŞTİRİLDİ” 5-İsrail devletinin kuruluşunu göz önünde bulundurarak, ABD, Avrupa Birliği ve Birleşmiş Milletler’in, bölgenin ve Filistinlilerin geleceği konusunda ne gibi sorumlulukları olduğunu düşünüyorsunuz? İnsanlara ve dünya liderlerine, Filistin halkının 1947’de BM’de temsil edilen büyük dünya güçlerinin ve Avrupa ülkelerinin rızası veya açık izniyle mülksüzleştirildiğini her zaman hatırlatmalıyız. Filistin’in bölünmesini öngören 181 sayılı kararın oylandığı Genel Kurul oturumunda Brezilya’nın da önemli bir rolü vardı. Bu ülkelerin, bölünmenin aynı zamanda mülksüzleştirme, sürgün ve mülkiyet hırsızlığı anlamına geldiğini bildiklerini görmezden gelmek mümkün değil. Dolayısıyla o dönemde BM’de yer alan ülkeler, Siyonist hareketle ittifak halinde kendi yarattıkları sorunu çözmekten ve Filistin’e hakkı olan ulusal bağımsızlığı vermekten sorumlu.

ARLENE CLEMESHA KİMDİR? Sao Paulo Üniversitesi’nde çağdaş Arap tarihi profesörü olan Arlene Elizabeth Clemesha, Arap tarihi ve Ortadoğu’daki sorunlar üzerine akademik çalışmalarının yanı sıra, uluslararası diyaloglarda da aktif rol alarak 2005-2015 yılları arasında Filistin için Birleşmiş Milletler Uluslararası Ağı Brezilya temsilciliği yaptı. Akademik birikimini kültürel ve toplumsal alanlara da taşıyan Clemesha, “Doğudan Görüntüler” film festivalini kurdu ve Brezilya’daki TV Cultura kanalında düzenli olarak yorum yapıyor. Antalya Bilet